artists mentioned by Boards of Canada in their interviews
(minor changes) |
m |
||
(3 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
Line 1: | Line 1: | ||
<onlyinclude> | <onlyinclude> | ||
{{interview | {{interview | ||
− | |title= | + | |title= Even voorstellen |
|author= Koen Poolman | |author= Koen Poolman | ||
|date= 2002/03 | |date= 2002/03 | ||
Line 9: | Line 9: | ||
}} | }} | ||
</onlyinclude> | </onlyinclude> | ||
+ | <onlyinclude> | ||
+ | "[[Even voorstellen]]" is an interview (in Dutch) by Koen Poolman originally published Mar. 2002 in Oor magazine Number 06, pp. 20-22. The full interview was available on the OOR website.<ref>https://bocpages.org/wiki/Play_Twice_Before_Listening</ref> | ||
+ | </onlyinclude> | ||
+ | |||
__TOC__ | __TOC__ | ||
== Original Text == | == Original Text == | ||
<onlyinclude> | <onlyinclude> | ||
− | |||
{{original}} | {{original}} | ||
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
Even voorstellen: Boards Of Canada. Enigmatisch elektronicaduo uit Schotland. Makers van de sprookjesachtig mooie CD's Music Has The Right To Children en Geogaddi. Beatfreaks met een voorliefde voor folkies Joni Mitchell en The Incredible Stringband. Inspiratiebron voor Radiohead en vele anderen. Middelpunt van een heuse cultus. Ambitie: onzichtbaar blijven. | Even voorstellen: Boards Of Canada. Enigmatisch elektronicaduo uit Schotland. Makers van de sprookjesachtig mooie CD's Music Has The Right To Children en Geogaddi. Beatfreaks met een voorliefde voor folkies Joni Mitchell en The Incredible Stringband. Inspiratiebron voor Radiohead en vele anderen. Middelpunt van een heuse cultus. Ambitie: onzichtbaar blijven. | ||
Line 39: | Line 37: | ||
GEOGADDI LOST ALLE HOOGGESPANNEN VERWACHTINGEN IN. Opnieuw creëert 'Boards' zijn eigen sprookjeswereld vol echo's uit een onbekend verleden - een universum ver weg van het hier en nu. | GEOGADDI LOST ALLE HOOGGESPANNEN VERWACHTINGEN IN. Opnieuw creëert 'Boards' zijn eigen sprookjeswereld vol echo's uit een onbekend verleden - een universum ver weg van het hier en nu. | ||
'''Mike''' reageert instemmend. {{boc|We proberen zo weinig mogelijk aanknopingspunten met het heden te hebben. Ik hoop dat onze muziek over dertig jaar nog steeds gewaardeerd wordt zonder een bepaalde tijd of trend of scene in herinnering te roepen. Onze favoriete muziek is altijd melancholisch en droevig geweest, en ook een beetje beschadigd - als het geluid van een verroeste film. Dat effect maakt het voor veel mensen nostalgisch. Onze intentie is om de mensen iets vertrouwds te geven en ze tegelijkertijd te vervreemden van de wereld die zij kennen.}} {{boc|Een deel van ons wil dat alles perfect is,}} vult '''Marcus''' aan, {{boc|een ander deel probeert alles wat we zorgvuldig opgebouwd hebben weer kapot te maken, maar wel op een briljante manier.}} Elektronische muziek wordt steevast geassocieerd met sciencefiction, futurisme, cyberspace, een wereld van robots en machinerie. Een cliché, meent '''Mike'''. {{boc|In de jaren '70, toen Kraftwerk op zijn hoogtepunt was, was dit misschien nog wel origineel, nu getuigt het van weinig originaliteit en verbeeldingsvermogen.}} In de muziek van Boards Of Canada weerklinkt de onschuld van een kind, het wonder der natuur, het eeuwenoude land van onze voorvaderen. Hier wordt geen toekomst geschetst, maar een herinnering uit het collectieve onderbewustzijn opgegraven. Het terughalen van een verloren jeugd bijvoorbeeld. {{boc|Een terugkerend thema in onze muziek,}} aldus '''Mike''', {{boc|omdat het mij persoonlijk erg bezighoudt. Ik word verdrietig als ik aan mijn kindertijd terugdenk en verdriet is de beste inspiratiebron die er is.}} | '''Mike''' reageert instemmend. {{boc|We proberen zo weinig mogelijk aanknopingspunten met het heden te hebben. Ik hoop dat onze muziek over dertig jaar nog steeds gewaardeerd wordt zonder een bepaalde tijd of trend of scene in herinnering te roepen. Onze favoriete muziek is altijd melancholisch en droevig geweest, en ook een beetje beschadigd - als het geluid van een verroeste film. Dat effect maakt het voor veel mensen nostalgisch. Onze intentie is om de mensen iets vertrouwds te geven en ze tegelijkertijd te vervreemden van de wereld die zij kennen.}} {{boc|Een deel van ons wil dat alles perfect is,}} vult '''Marcus''' aan, {{boc|een ander deel probeert alles wat we zorgvuldig opgebouwd hebben weer kapot te maken, maar wel op een briljante manier.}} Elektronische muziek wordt steevast geassocieerd met sciencefiction, futurisme, cyberspace, een wereld van robots en machinerie. Een cliché, meent '''Mike'''. {{boc|In de jaren '70, toen Kraftwerk op zijn hoogtepunt was, was dit misschien nog wel origineel, nu getuigt het van weinig originaliteit en verbeeldingsvermogen.}} In de muziek van Boards Of Canada weerklinkt de onschuld van een kind, het wonder der natuur, het eeuwenoude land van onze voorvaderen. Hier wordt geen toekomst geschetst, maar een herinnering uit het collectieve onderbewustzijn opgegraven. Het terughalen van een verloren jeugd bijvoorbeeld. {{boc|Een terugkerend thema in onze muziek,}} aldus '''Mike''', {{boc|omdat het mij persoonlijk erg bezighoudt. Ik word verdrietig als ik aan mijn kindertijd terugdenk en verdriet is de beste inspiratiebron die er is.}} | ||
− | Welke herinnering ligt ten grondslag aan 1969, het enige vocale nummer op Geogaddi, vraag ik. '''Mike''' cryptisch: {{boc|1969 in the sunshine verwijst naar een bepaalde periode in het bestaan van een religieuze groepering en tegelijkertijd naar die tijd in het algemeen. Het ademt de hoop van een optimistische generatie die zich niet bewust is van het onheil dat haar te wachten staat.}} De muziek van Boards Of Canada zit vol met dit soort geheimzinnige boodschappen en verwijzinkjes. {{boc|Ze geven de muziek een context,}} legt '''Marcus''' uit, {{boc | + | Welke herinnering ligt ten grondslag aan 1969, het enige vocale nummer op Geogaddi, vraag ik. '''Mike''' cryptisch: {{boc|1969 in the sunshine verwijst naar een bepaalde periode in het bestaan van een religieuze groepering en tegelijkertijd naar die tijd in het algemeen. Het ademt de hoop van een optimistische generatie die zich niet bewust is van het onheil dat haar te wachten staat.}} De muziek van Boards Of Canada zit vol met dit soort geheimzinnige boodschappen en verwijzinkjes. {{boc|Ze geven de muziek een context,}} legt '''Marcus''' uit, {{boc|en in sommige gevallen een heel specifieke betekenis.}} Nummers als Music Is Math, A Is To B As B Is To C en The Smallest Weird Number ('70' volgens Mike) verraden een bovenmatige interesse voor wiskunde. Een interesse die als een rode draad over Geogaddi heenloopt, bekent Mike. '''Marcus''' bevestigt zelfs het gerucht dat het duo zo nu en dan de cijferreeks van Fibonacci (1, 2, 3, 5, 8,13 enzovoort) in zijn composities verwerkt. {{boc|En ook wel andere vergelijkingen en quotaties,}} meldt hij, {{boc|maar meestal maken we gewoon muziek zoals ieder ander.}} |
Line 66: | Line 64: | ||
− | == Highlights | + | == Highlights == |
+ | * | ||
+ | |||
+ | |||
+ | == External Links == | ||
* | * | ||
Line 77: | Line 79: | ||
Image:2002 03 Oor No06 pg22.jpg | Image:2002 03 Oor No06 pg22.jpg | ||
</gallery> | </gallery> | ||
+ | |||
== References == | == References == |
title | Even voorstellen |
---|---|
author | Koen Poolman |
publication | Oor |
date | 2002/03 |
issue | 06 |
pages | 20-22 |
"Even voorstellen" is an interview (in Dutch) by Koen Poolman originally published Mar. 2002 in Oor magazine Number 06, pp. 20-22. The full interview was available on the OOR website.[1]
This is an original text copied verbatim from the original source. Do not edit this text to correct errors or misspellings. Aside from added wikilinks, this text is exactly as it originally appeared.
Even voorstellen: Boards Of Canada. Enigmatisch elektronicaduo uit Schotland. Makers van de sprookjesachtig mooie CD's Music Has The Right To Children en Geogaddi. Beatfreaks met een voorliefde voor folkies Joni Mitchell en The Incredible Stringband. Inspiratiebron voor Radiohead en vele anderen. Middelpunt van een heuse cultus. Ambitie: onzichtbaar blijven.
door Koen Poolman
leestijd 7'32"
HET IS 28 FEBRUARI 2002, HET SNEEUWT IN SCHOTLAND en Boards Of Canada spreekt, na vier jaar van stilzwijgen en één eerder op niets uitgelopen contact. Toen, rond het verschijnen van de mini-CD In A Beautiful Place Out In The Country (eind '00), deed men uiteindelijk maar drie interviews. Wereldwijd. Nu zijn het er een paar - niet veel — meer. Per e-mail. Het is graag of niet.
Aldus geschiedde met Music Has The Right To Children ('98). Het officiële debuut kwam geruisloos, begon langzaam te groeien en is inmiddels tot haast mythische proporties uitgegroeid. Het is een moderne klassieker, tijdloos en genreloos. Pure schoonheid, nostalgie en mystiek gevat in abstracte beats, warme synthesizers, troostrijke melodieën en vervreemdende kinderstemmetjes: verdraaid, verknipt en achterstevoren afgespeeld. Muziek bij een sprookje dat slecht afloopt. Dartel, speels, onschuldig, maar met een duistere ondertoon. Stukje bij beetje ontrafelde zich ook het mysterie rond de makers. Mike Sandison en Marcus Eion zogezegd. Twee kluizenaars uit Schotland, bleek al snel. Als kind zouden ze allebei naar Alberta zijn geëmigreerd, alwaar ze uren voor de buis gekluisterd zaten, betoverd door de beelden én de muziek van de natuurdocumentaires van de National Film Board Of Canada. De achtergrondmuziek bij deze films geldt nog steeds als een belangrijke invloed op hun eigen werk. Via een tussenstop in Zuid-Engeland keren de twee (geen familie) begin jaren '80 terug naar de oostkust van Schotland. Daar spelen ze sinds '86 samen in een band. Tussen '92 en '94 organiseren ze Redmoon-feesten, happenings eigenlijk, in een ruïne middenin de wildernis van de Pentland Hills, onder Edinburgh. Attracties: Super-8 filmpjes uit hun jeugd, oude kinderliedjes gemixt over elektronische beats, een groot kampvuur en een rode maan. In de eigen Hexagon Sun studio, gevestigd in een atoombunker in de heuvels vlakbij de ruïne, nemen ze in eigen beheer hun eerste LP op, Twoism ('95), die een jaar later via Autechre's Sean Booth bij Skam belandt. Het label uit Manchester neemt direct contact met de Schotten op en brengt de mini-lp Hi Scores ('96) uit. Waarna Warp hen contracteert en het verhaal met Music Has The Right To Children pas echt begint. Weer vier jaar later is er een heuse cultus rond het duo losgebarsten - onlangs werd een van de honderd LP's van Twoism voor maar liefst 710 pond op eBay geveild - en is Geogaddi al op voorhand een van de belangrijkste albums van 2002.
GEOGADDI LOST ALLE HOOGGESPANNEN VERWACHTINGEN IN. Opnieuw creëert 'Boards' zijn eigen sprookjeswereld vol echo's uit een onbekend verleden - een universum ver weg van het hier en nu.
BOARDS OF CANADA IS EEN TYPISCHE EXPONENT VAN DE WARP-SCHOOL. De abstracte elektronica van Aphex Twin, Autechre en Plaid echoot zachtjes na in de warme sound van de Schotten, die op hun beurt weer vele nieuwe techneuten beïnvloeden, en ook megacts als Radiohead, U2 en Björk trouwens. Boards Of Canada is de belangrijkste vernieuwer binnen de elektronische muziek van de laatste jaren. Veel recensenten herkennen echter vooral een folk-invloed in hun muziek.
Halleluja!
In mijn gedachten begint het zachtjes te sneeuwen.
Boards Of Canada heeft vooralsnog geen plannen om te gaan optreden, maar houdt alle opties open. Het gerucht dat Warp het eigen beheer-werk opnieuw gaat uitbrengen wordt bevestigd noch tegengesproken. Voor het volledige e-mail interview kun je terecht op www.oor.nl.
This article needs to be translated. If you can provide a translation, please update this article! |